Heyrnarlausir innflytjendur á Íslandi

Á árunum 2006 til 2007 fluttust margir heyrnarlausir til Íslands og voru þau að leita sér vinnu og eignast heimili.  Þá kom í ljóst að Ísland var ekki tilbúin til að taka við stóran hóp innflytjenda sem voru heyrnarlausir.

Verkefnið hlaut styrk úr Þróunarsjóði innflytjendamála hjá félags- og tryggingamálaráðuneyti Íslands í apríl 2010. Í þessu rannsóknarverkefni er ætlunin að kanna hvernig er staða innflytjenda sem eru heyrnarlausir á Íslandi.Markmið rannsóknarinnar er að reyna að fá eins skýra mynd og hægt er af stöðu heyrnarlausra innflytjenda á Íslandi. Þá var hópurinn borinn saman við heyrandi sem eru innflytjendur eða heyrnarlausir á Íslandi.

Helstu niðurstöður rannsóknarverkefnisins er að staða heyrnarlausra innflytjenda virðist vera veikari en heyrandi og heyrnarlausra íbúa á Íslandi. Margir innflytjendur sem eru heyrnarlausir virðast ekki hafa náð góðum tökum á íslensku sem getur veikt möguleika þeirra í upplýsinga, atvinnu- og menntunarmálum.Mælt er með að efla ráðgjöf og upplýsingar með námskeiði í íslensku táknmáli, íslensku og menningarsögu heyrnarlausra. Bætt íslenskukunnátta, kunnátta í íslensku táknmáli og túlkaþjónusta myndi leiða til þess að sjálfsmynd og sjálfstraust heyrnarlausra myndi eflast til muna og eru það sjálfsögð mannréttindi.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Rannsóknarskýrsla Heyrnarlausir innflytjendur á Íslandi

Samskiptamiðstöð heyrnarlausra og heyrnarskertra flytur bráðum

Samskiptamiðstöð heyrnarlausra og heyrnarskertra (SHH) hefur verið starfandi síðan áramótin 1990-1991.  Fyrst við Vesturhlíð og síðar í Sjómannaskólanum.   Síðustu mánuðir hefur verið óljóst um húsnæði fyrir SHH.  Nú fær SHH húsnæði að Suðurlandsbraut 12.   Á næstunni verður húsnæðinu breytt eftir þörfum SHH og stefnt er svo að flytja líklegast um áramótin.     Ég er því viss um að þjónusta SHH verður enn betri með betri húsnæði.    SHH er mjög mikilvæg þjónustu- og þekkingarmiðstöð fyrir samfélag heyrnarlausra.  Ég fagna góðu frétt á þessum tíma.   

Rúmlega fjörtíu Íslendingar hafa farið í kuðungsígræðslu

Í Fréttablaðinu í gær er grein eftir Guðrún Skúladóttur heyrnarfræðing á Heyrnar- og talmeinastöð Íslands þar sem hún fjallaði um kuðungsígræðslutæki.    Hún segir að þetta sé mjög þróað hjálpartæki sem gefur alvarlega heyrnarskertu og heyrnarlausu fólki möguleika á að heyra hljóð. Rúmlega fjörutíu Íslendingar hafa farið í kuðungsígræðslu undan­farin nítján ár. Flestir þeirra eru fullorðnir.  

Heyrnar- og talmeinastöðvar Íslands verður með opin kynning laugardaginn 4. október og verður m.a. kuðungsígræðsla kynnt. 

Heyrnarlausir hafa verið á móti kuðungsígræðslu í mörg ár, telja að hver einstaklingur á að taka ákvörðun um hvort hann vill fá kuðungsígræðslu.    Kuðungsígræðsla leysir ekki vandann og sama hátt má segja um heyrnartæki.   Áður var áhersla á talmálstefnu með heyrnartækjum sem við sjáum að það gagnaðist ekki mikið í dag, þar sem margir heyrnarlausir hafa ekki fengið menntun, heldur var áhersla lögð á að tala.  Í dag er nauðsynlegt er fyrir þá sem fara að kuðungsígræðslu að læra táknmál.  Ekki sé nóg að læra að tala.   Heyrnarlausir vilja að börn sem fá kuðungsígræðslu fari að læra táknmál.  Það er þannig best að kenna börnin táknmál og foreldrum þeirra.   Þetta gæti komið í veg fyrir einangrun.  Einnig að barnið gæti valið það mál sem það vill nota, t.d. hvort það myndi vilja fá táknmálstúlk til að fyrirbyggja misskilning og auka aðgengi barnsins seinna á lífsleiðinni. 

Sjá grein hér.

Myndi Keilir hafna öðrum heyrnarlausa nemenda?

Á laugardaginn var útskrifaði Keilir, miðstöð vísinda fræða og atvinnulífs, á Keflavíkurflugvelli sína fyrstu nemendur. Runólfur Ágústsson, rektor skólans sagði í útskriftarræðu sinni að allir ættu að hafa aðgengi að menntun en það væri mjög dýrt fyrir skóla hans að þurfa að borga táknmálstúlk fyrir heyrnarlausa nemenda.    Skólinn hans er nýr og er að hefja sitt annað starfsár núna í haust.   Þannig hefur skólinn hans ekki mikla peninga til að borga túlkunarkostnað.   Runólfur sagði að allir ættu að hafa aðgengi að menntun og hélt hann sjálfur vera svo þar til heyrnarlaus (Döff) nemandi kom inn í skólann.

Hér er brot af ræðunni hans.

Njóta allir jafnréttis til háskólanáms? Svo hafði sá sem hér stendur í einfaldleika sínum haldið, þar til fatlaður nemandi sótti nýlega um háskólanám við þennan nýja skóla sem ekki hefur yfir miklum eða digrum sjóðum að ráða. Þá kom í ljós að skólinn, í þessu tilfelli Keilir, þyrfti sjálfur að kosta nauðsynlega túlkaþjónustu við umræddan nemanda, sem er heyrnarlaus. Sá kostnaður skiptir milljónum króna á ári.

Runólfur velti fyrir sér um í hvaða stöðu eru skólar til að taka inn Döff.   Og honum finnst ekki vera jafnréttindi Döff til náms þar sem skólar þurfa að bera allan túlkunarkostnað.   Hann taldi vera siðlaust ef skóli hafnaði umsókn frá Döff nemenda, þar sem ekki eru til peningar til að greiða túlkunarkostnað. 

Runólfur sagði í ræðunni sinni að

Og staðan er sú að ef við fengum í dag aðra umsókn frá öðrum jafn hæfum umsækjanda með svipaðar þarfir, þyrftum við að hafna þeirri umsókn vegna þess að við hefðum einfaldlega ekki fjárhagslega burði til að taka inn þann nemanda. Þessi staða er óviðunandi, þetta er óréttlátt og stríðir gegn jöfnun og sjálfsögðum rétti fatlaðra til náms á við aðra. 

Þessi ræða er mjög umhugsunarvert.  Það er að sjálfsögðu óréttlæti ef Döff nemandi sem vill fara í nám, en sé hafnað á þeirri forsendu að skólinn þarf að bera allan túlkunarkostnað.  

Fyrir meira en áratug ætlaði ég í háskólanám við Háskóla Íslands.   Fékk upplýsingar frá Samskiptamiðstöð heyrnarlausra og heyrnarskertra að skólar sjálft borgir túlkunarkostnað úr sjóði sínum.   Staðan virðist vera eins í dag. 

Fréttin á visir.is
Ræðu rektors Keilis má finna hér. 

Fyrsta útskrift Keilis

Heyrnarlaus unglingar ætlar að syngja á tónleikum Bubba Morthens í kvöld

Í kvöld verður tónleikar sem Bubbi Morthens ákvað að halda gegn vaxandi kynþáttafordómum.

Heyrnarlaus unglingar í 9. og 10. bekk í Hlíðaskóla sendu Bubba bréf og buðu fram aðstoð sína.   Í bréfinu stóð m.a.: „Við erum málminnihlutahópur á Íslandi þar sem táknmál er okkar fyrsta mál. Þótt við séum fædd Íslendingar þá líður okkur stundum eins og útlendingum í eigin landi. Við erum bara heyrnarlausi hópurinn og blöndumst sjaldan íslenskum unglingum í skólanum. Eða sko aldrei. Það er stundum eins og mál okkar og samskiptaleið sé ekki virt. Við höfum bara hendurnar til að tala."  Á tónleikunum ætlar hópurinn að flytja Fjöllin hafa vakað á táknmáli.

Í frétt visir.is kemur fram að Karen Rut Gísladóttir, íslenskukennari heyrnarlausra unglinga segir að „Bubbi er bara góður og krakkarnir mínir eiga jafn mikinn rétt á að njóta hans og aðrir".  Hún hefur notað texta úr nútímadægurtónlist til að tengja krakkana betur við fólkið sem það sér í fjölmiðlum. „Þetta atriði sýnir vel tækifærin sem liggja í því þegar að ólíkir menningarheimar mætast. Heimarnir geta byggt ofan á hvorn annan og skapað eitthvað nýtt," segir Karen.

Tónleikar verða haldnir í Austurbæ og er ókeypis inn.  Húsið opnar klukkan sjö og um klukkan átta byrjar dagskráin sem er löng.  M.a. ætlar forsætisráðherra að stíga á svið og taka lagið. 

Sjá frétt frá visir.is

Heyrnarlaus Íslandsmeistari kvenna í keilu

Anna Kristín Óladóttir æfir og keppir í keilu með Keilufélagi Keilu.  Í fyrrakvöld varð hún Íslandsmeistari kvenna með forgjöf í keilu.    Anna er heyrnarlaus og þetta er glæsilegt afrek hjá henni.  

Það er mjög einstakt að heyrnarlaus einstaklingur verði Íslandsmeistari í einhverju íþróttagrein.  Ég man ekki eftir að það hafi gerst áður.   Því má segja að Anna hefur brotið blað í íþróttasögu heyrnarlausra á Íslandi.   

Þetta er í fyrsta sinn sem Keilufélagið Keila, KFK, eignast Íslandsmeistara í einstaklingsflokki, en aðeins eru rétt rúm fjögur ár síðan félagið var stofnað.  Anna hefur æft og keppt í keilu í mörg ár. Þetta er glæsilegt hjá henni og gaman að frétta af góðu gengi hjá heyrnarlausum.    

Ég vil óska Önnu Óladóttur innilega til hamingju með tiltilinn. 

Sjá frétt hér.

Teiknimynd á táknmáli

Táknmál ehf., hlaut í gær - kr. 500 þúsund krónur styrk úr Styrktarsjóði Baugur Group - vegna verkefnis "Fyrsta teiknimyndin í heiminum, þar sem persónurnar tala táknmál".    Þáttaröðin er dönsk, gerð með styrk frá Sambandi evrópskra sjónvarpsstöðva. Þættirnir eru fyrir börn á aldrinum 5-10 ára, bæði heyrandi börn og heyrnarlaus og verða þættir alls 26, hver þeirra tíu mínútna langur. Til þess að hægt sé að sýna hérlendis verður myndin táknmálssett á íslensku.  Það er mjög ánægjulegt að slíkt verður að veruleika hér á Íslandi. Ég vil óska Sigurlínu Margréti Sigurðardóttur til hamingju með styrkinn og er þetta mjög jákvætt fyrir okkur heyrnarlausa. 

Frétt frá heimasíðu ruv.is

35,5 milljónum úthlutað úr Styrktarsjóði Baugs